vrijdag 20 september 2013

Dag 5

Aiaiai, dit is niet fijn. Ik werd wakker met een hele scherpe keelpijn, opgezette klieren en stront verkouden. Voelt als een beginnende keelontsteking. Hopelijk zet ie niet door. Na nog een tukje te hebben gedaan en wat paracetamol ingenomen te hebben, voel ik me gelukkig weer een beetje mens. Dus tijd om ons gratis buffet te innen bij Cravings. Ontbijtbuffetten gaan er altijd wel in!

Er stond een redelijke rij, deze keer hebben we helaas geen VIP kaarten. Maar we waren toch aardig snel binnen. En tja, waar begin je dan. Er is iets als te veel keus. We hebben het beide niet te gek gemaakt. Wat French toast (wentelteefjes), fruit en roerei voor mij. French toast, gepaneerde kip en een of andere mini sandwich met ei en worst voor Cyriel. Daarna de toetjesbar aangevallen, maar die viel mij wat tegen. Maar dat kan ook door gebrek aan smaak komen, letterlijk dan he door de verkoudheid ;).

Het is inmiddels tijd om uit te checken. Vandaag gaan we naar het 2e en laatste hotel, The Cosmopolitan. Wederom hoeven we niets te betalen voor de kamer, alleen de drankjes van gisteren bij het zwembad.

Eerst even langs de Walmart gereden voor extra paracetamol, had geen rekening gehouden met flinke verkoudheid bij het inpakken. Gelukkig had ik een sjaal bij me, was idee van Cyriel om mee te nemen in het vliegtuig. Nu gebruik ik hem in de hotels en winkels om mijn keel te beschermen tegen die overenthousiaste airco's.

Vanochtend staat iets op de planning wat we beide al lang een keer willen doen, namelijk schieten. Dus op naar American Shooters, deze is minder op toeristen gericht en daardoor rustiger en volgens mij ook goedkoper. We besloten beide voor een 9mm semi automatisch handwapen te gaan. Na een instructie mogen we de baan op. En daar slaan de zenuwen toe, bij beide, maar bij mij het ergst. Ineens beseffen we dat we met een wapen in ons hand staan waarmee je kunt (al dan niet expres) verwonden en doden. Naast ons stond iemand te schieten met shot gun, het type wapen waarmee o.a. Breivik een slachting heeft aangericht. Komend uit Soesterberg ben ik wel bekend met het geluid van schoten, maar zo dichtbij is toch wel beangstigend. Door de gehoorbeschermers konden we niet goed praten, maar later bleek dat we beide eraan dachten dat dit hetzelfde geluid is als wat de slachtoffers van al die slachtingen van de laatste jaren gehoord hebben. Laten we zeggen dat we ons heel erg bewust waren met wat voor een gevaarlijk ding we in ons handen stonden. Maar schieten is ook een sport en we wilden het toch een keer meegemaakt hebben. Dus we hebben beide 2 rondes geschoten. Vooraf hadden we al bedacht dat ik wel eens de beste kon zijn, dus de verwachtingen waren hoog. En ja hoor, schot in de roos! Erg gelachen achteraf. Cyriel had echt via het vizier gericht en vroeg hoe ik dat had gedaan. Vizier? Welk vizier? Ik heb gewoon in het wilde weg staan schieten. Blijkbaar natuurtalent :). Ondanks dat we een erg licht wapen hadden, schrokken we beide van de terugslag. Het was een aparte ervaring, als je eenmaal een paar keer geschoten hebt begin je er ook lol in te krijgen om dat doel te raken. Maar voor ons blijft het bij deze ervaring, al snap ik nu wel beter de lol van schieten als sport. Het heeft iets weg van blikjes schieten op de kermis, behalve dan dat als je op een mens of dier mikt, het dodelijk is.

Na deze aparte ervaring zijn we naar het hotel gereden om alvast via valet parking onze koffers in te leveren en de auto te laten parkeren. We hadden via het forum de tip gekregen te eten bij Milo's. Daar heb je een kwalitatief goede 3-gangen lunch voor ongeveer $ 22 (is ongeveer € 16). Het was inderdaad erg lekker, maar iets te chique voor mij. Voelde me niet erg op mijn gemak. Cyriel had daar absoluut geen last van, zal wel vrouwending zijn. The Cosmopolitan is echt een stuk chiquer dan The Mirage, ze hebben bij de incheckbalies allemaal pilaren staan met bewegende beelden die steeds wisselen. Fascinerend gezicht, je blijft kijken. 

Bij de beroemde chandelier (foto rechts) werden we aangeklampt door een stel vrouwen die erg graag een groepsfoto wilden maken. Ze kwamen alleen met steeds meer toestellen, ik heb van alles in mijn handen gehad. Als tegenprestatie maakten ze van ons natuurlijk ook meerdere foto's.

Na de lunch konden we inchecken. We hebben een suite met balkon, wat uniek is op de Strip, met uitzicht op de beroemde Bellagio fonteinen. Het uitzicht is erg gaaf, we kunnen vanaf het balkon, vanuit het bed en vanuit het bad kijken naar de fonteinen. Vooral 's avonds is dat ontzettend gaaf! De kamer zelf valt ons iets tegen, wat apart is aangezien dit hotel met zijn 5 sterren een ster hoger is dan The Mirage. Maar de kamer is niet goed schoon, beschadigingen her en der. Maar hé, who cares met dit uitzicht. Nou ja, behalve dan dat niet goed schoon, daar kan ik niet goed tegen. Als het morgen nog zo is, trekken we wel even aan de bel.

 

Inmiddels begon ik me weer beroerder te voelen, dus tijdje ontspannen op de kamer voordat we 's avonds de hotels Bellagio en Paris van binnen gingen bekijken. Deze liggen beide op loopafstand en hadden we nog niet gezien. Bellagio heeft een soort fantasie binnentuin die een beetje aan de Efteling doet denken. In Paris hebben ze geprobeerd de sfeer van oud Parijs neer te zetten en dat is ze aardig gelukt. Verder hebben ze de Arc de Triomph en de Eiffeltoren volledig nagebouwd, wel wat kleiner dan de echte, maar ook erg mooi gedaan. In Paris een pizza slide genomen, door de uitgebreide lunch hadden we niet veel trek. En toen ging bij beiden het lichtje uit en om 9 uur lagen we op bed. Hopelijk voel ik me morgen wat beter.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten